Skip to main content

Monumentenschildjes

Zes oude panden met monumentale status in Stede Broec

Het streven van de vereniging Oud Stede Broec en de inzet van de gemeente om anno 2010 eindelijk eens werk te maken van een ordentelijk gemeentelijk monumentenbeleid via de erfgoedcommissie is vrijdag 2 september werkelijkheid geworden in de vorm van een zestal prachtige monumenten die nu herkenbaar zijn geworden aan een monumentenschildje aan de voorgevels van de betreffende panden. Na de erkenning vorig jaar van het allereerste gemeentelijk monument, Zesstedenweg 227, had het bijna voltallige bestuur van de vereniging Oud Stede Broec de eer om zes nieuwe (oude) panden officieel tot gemeentelijk monument te mogen verklaren.
Het werden zes heel prettige, informele ontmoetingen met blijde, trotse en tevreden bewoners en/of eigenaren van de betreffende gebouwen. De voorzitter van de vereniging legde bij elke gelegenheid de nadruk op het gegeven dat een gemeenschap dankbaar en gelukkig moet zijn dat de bewoners en eigenaren de waarde van hun eigendom zien en die trachten te behouden. In de eerste plaats natuurlijk voor zichzelf, maar men beseft tevens zeer goed dat het om beeldbepalende panden gaat waar ook anderen van kunnen en mogen genieten al gaat het voor hen vaak slechts om de buitenkant van de betreffende fraaie gebouwen. Vanuit dat perspectief waren de bewoners en eigenaren trots op de bescheiden aandacht die aan hun bezit geschonken werd in de vorm van een schildje dat aan de voorgevel werd bevestigd. Namens de gemeente mocht de vereniging de bewoners en eigenaren bovendien een zomerse ruiker aanbieden.

Door op de onderstaande foto's te klikken kunt U een vergroting en een beschrijving zien.

  

Hans van Diepen, eigenaar en bewoner van het pand Hoofdstraat 199: ‘Trots op wat wij hebben gedaan en blij dat het deze waardering krijgt.’   monumentenschildjeIMG 0803w   monumentenschildjeIMG 0816w   monumentenschildjeIMG 0852w   P-J-Jongstraat-29w   monumentenschildjeIMG 0798w   monumentenschildjeIMG 0840w

Architect S.B. van Sante

SBvanSanteDe ambtenarenwoningen van De Remise en het raadhuis zijn ontworpen door Cor Weel.
Bij wetswijziging werden gemeenten in 1904 verplicht om een bouwvergunning uit te schrijven. De gemeente Grootebroek was daar niet zo snel in. De gemeente Bovenkarspel heeft de wetswijziging wel direct ingevoerd.
Bestek en voorwaarden van Liefdesgesticht 1916 no.114- 115 was te vinden in het inventaris van het parochiearchief.

S.B. Van Sante is een vaak voorkomende naam in de bouwhistorie van Stede Broec. De architect heeft veel panden ontworpen in deze regio en heeft de status gekregen van dé ontwerper in deze omgeving. Zijn directe leermeester was de architect Paul Bellot (later Dom Bellot). Hieronder een korte beschrijving van leven en werk van de leerlmeester en de leerling.
Paul Bellot is geboren in 1876 en overleden in 1944. Hij heeft in 1900 zijn diploma architect gehaald aan de Ecole des Beaux Arts. Enige tijd later is hij toegetreden tot de orde van de Benedictijnen. Vandaar de naam Dom Bellot.
In 1906 kwam hij voor de eerste keer naar Oosterhout om leiding te geven aan de bouw van een abdij van zijn orde. In 1920 bij zijn tweede verblijf in Oosterhout werd de bouw van het klooster voltooid.
Zijn ontwerpen hadden een expressionistische stijl. Zijn voorkeur ging uit naar de zogenaamde ' centraalbouw' zijn objecten werden gebouwd rond een koepel die centraal stonden binnen zijn ontwerpen en die werden ondersteun door paraboolbogen, een tussenvorm waren tussen het Romaanse en het Gotische bouwwerk. Alles moest met elkaar in harmonie zijn. Op grond daarvan berekende hij de maatvoering op de gulden snede", de driehoeksverhouding van 31gr.43" bij58gr.17".

Lees meer …Architect S.B. van Sante

Lusten en lasten voor de eigenaar van een monument

Rechten en plichten voor Monumenten:
De rechten en plichten voor provinciale en gemeentelijke monumenten zijn in hoofdlijnen dezelfde als die voor rijksmonumenten. In het algemeen echter is het subsidiebudget van rijksmonumenten groter van omvang. Een wezenlijk verschil is dat eigenaren van gemeentelijke en provinciale monumenten geen gebruik kunnen maken van fiscale aftrek van o.a. onderhoudskosten. Dit is alleen voorbehouden aan eigenaren van rijksmonumenten.
Een monument brengt een zekere beperking van het eigendomsrecht met zich mee, omdat het vergunningenstelsel van de Monumentenwet van toepassing is. In tegenstelling tot wat vele mensen denken, houden de regels niet in dat er niets meer mag of kan worden gewijzigd. De overheid streeft ernaar om de (nieuwe) gebruiksmogelijkheden zo min mogelijk te beperken, zolang de cultuurhistorische waarde van het rijksmonument maar gerespecteerd wordt. Voor elke wijziging aan een rijksmonument moet de eigenaar een vergunning ex artikel 11 van de Monumentenwet hebben. Dit artikel bepaalt dat het verboden is een beschermd monument te beschadigen of te vernielen, zonder vergunning af te breken, te verstoren, te verplaatsen of te wijzigen, dan wel te herstellen en te gebruiken op een wijze die het monument ontsiert of in gevaar brengt. Een dergelijke vergunning kan worden aangevraagd bij B&W van de gemeente waar het monument staat. De Rijksdienst voor de Monumentenzorg in Zeist en de Rijksdienst Oudheidkundig Bodemonderzoek (specifiek voor archeologische monumenten) in Amersfoort zijn onder meer verantwoordelijk voor de handhaving van de Monumentenwet en de daarmee samenhangende subsidieregelingen. Tevens fungeren zij als het kenniscentrum voor gemeenten, provincies, monumenteigenaren en andere betrokkenen. Het lijkt duidelijk: Wie zich eigenaar, beheerder of bewoner van een monument mag noemen is een bevoorrecht persoon. Een monument is iets bijzonders, en wel zo bijzonder, dat we er gemeenschappelijke waarde aan toekennen.